زهره زماني-شعر خانه اي خواهم ساخت

خانه اي خواهم ساخت

خانه ي شيشه ايِ آرامي

در كوير ساكت و گمنامي

در گريز از شب شهري روشن

در گريز از تو از عشق از من

خانه اي خواهم ساخت

در گريز از اين نسيم بي جان

مي رم مست شوم در طوفان

دور از هجوم جاپاي بشر

خالي از فكر و غم و شعر و خطر

خانه اي خواهم ساخت

من از چشمه ي نازلال كم

به شن و ماسه پناه آوردم

راه ها گم شد و من ماندمو آن

جاده اي را كه به راه آوردم

اين جهاني كه نچرخيد به كام

با دودستم به سكون وادارم

همچو يك ستاره در قلبِ كوير

شب به سوسوي دلم بيدارم

هيچ كس هيچ نپرسد كه چه وقت؟!

هيچ كس هيچ نپرسد كه چرا؟!

منم و سكوتِ جان بخش كوير

منم و موسيقي ناب خدا

(زهره زماني)